Αν το "Miss Suwan" σε σκηνοθεσία του Αμερικανού σκηνοθέτη Henry McRae ήταν η πρώτη ταινία που παίχτηκε εξ ολοκλήρου από Ταϊλανδούς ηθοποιούς, τότε η ταινία που στην πραγματικότητα παρήγαγε και πρωταγωνίστησε ο Thais ήταν το "Double Happiness" που κυκλοφόρησε στις 1927 Ιουλίου 7. Πάνω.Η Γαλλία έχει τους αδερφούς Lumière, τους προγόνους των εταίρων στον κινηματογράφο, και η Ταϊλάνδη έχει επίσης τους δικούς της αδερφούς κινηματογράφου. Το "Double Happiness" παρήχθη από την εταιρεία κινηματογράφου της Μπανγκόκ που ιδρύθηκε από τους αδελφούς Wasuwat. Ήταν αρχικά παραγωγός του Henry McRae. Ήταν αυτό το ζευγάρι των αδελφών που βοήθησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Miss Su Wan».
Η Bangkok Film Company μετονομάστηκε αργότερα σε Sri Krung Sound Film Company (Sri Krung Sound Film Company). Την 1932η Απριλίου 4, κυκλοφόρησε η πρώτη ηχητική ταινία της Ταϊλάνδης "Going Astray (Long Tang)".Μετά από αυτό, ακριβώς όπως ο George Merrier αντιμετώπισε το δίλημμα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πόλεμος πάντα σταματούσε την ανάπτυξη του κινηματογράφου.Πριν και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ταϊλάνδη είχε οριστεί από τον Στρατάρχη Por Pibulsongkram ως πρωθυπουργός. Κάτω από την επικράτηση του προστατευτισμού , η Ταϊλάνδη αντιστάθηκε στην εισβολή ξένων πολιτιστικών δυνάμεων και η ανάπτυξη της ταϊλανδικής ταινίας σταμάτησε.
▲ [Διπλή τύχη / โชคสองชั้น, 1927)]
Η πρώτη σπιτική ασπρόμαυρη ταινία της Ταϊλάνδης, σε σκηνοθεσία Luang Anurakratthakarn, πρώην υπάλληλος των Ταϊλανδικών Σιδηροδρόμων.Στην αρχή, το γραφείο σιδηροδρόμων υποστήριξε πλήρως τα γυρίσματα της ταινίας «Miss Suwan» υπό τις οδηγίες της βασιλικής οικογένειας. Προκειμένου να προωθηθεί η προοδευτική εικόνα της Ταϊλάνδης, η ανάπτυξη των μεταφορών και των ταχυδρομείων έγινε ένα από τα σημεία εστίασης.
Από τον βασιλιά Rama V της Ταϊλάνδης, η ίδια η Ταϊλάνδη έχει παράδοση να απορροφά ξένους πολιτισμούς και μπορεί να ενσωματωθεί περαιτέρω στη δική της κουλτούρα.Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι αναπόφευκτο να εμφανιστεί η κουλτούρα των εξοχικών σπιτιών, αλλά στο τέλος θα αναπτύσσει πάντα τα δικά της χαρακτηριστικά.Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ταινίες της Ταϊλάνδης βρίσκονταν ακόμα υπό την επικράτηση του προστατευτισμού.Υπό την επίδραση της αυτοαπομόνωσης από ξένους πολιτισμούς, πώς μπορούν οι ταινίες να αναπτυχθούν κάτω από τη δική τους κουλτούρα;Η γραμμή του πρωταγωνιστή στο "Shaolin Kungfu": "Επιτέλους κατάλαβα ότι αν θέλεις να προωθήσεις το Shaolin Kungfu στον κόσμο, πρέπει να μιλήσεις για συσκευασία! Shaolin Kungfu συν το τραγούδι και το χορό, νομίζεις ότι έχεις κεφάλι; "
Ναι, απλά προσθέστε τραγούδι και χορό.Μετά τον πόλεμο, οι ταινίες της Ταϊλάνδης άρχισαν να εισάγουν τις έγχρωμες ταινίες, και ένα νέο κύμα ανάπτυξης ξεκίνησε.Στην παραδοσιακή σκηνή, οι ηθοποιοί μεταμορφώθηκαν σε αστέρες του κινηματογράφου και το σύστημα αστέρων ταινιών αναπτύχθηκε σταδιακά στην Ταϊλάνδη.Την επόμενη δεκαετία του 70, οι ταϊλανδικές ταινίες προστέθηκαν σε μεγάλους αριθμούς στα δημοτικά τραγούδια της Ταϊλάνδης. Αφενός, η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης μείωσε τον φορολογικό συντελεστή στις εισαγόμενες ταινίες και τις τοπικές παραγωγές και, αφετέρου, αύξησε το φορολογικό συντελεστή στις εισαγόμενες ταινίες. Οι τοπικές ταινίες ήταν υπό κυβερνητικά μέτρα προστασίας. Οι ταινίες με τραγούδι και χορό αναπτύχθηκαν με αυτόν τον τρόπο. Ανάμεσά τους, το "The Love Song of Our Farm (1970)" είναι το πιο αντιπροσωπευτικό, συμπεριλαμβανομένου του box office.
▲ [Mitr Chaibancha (มิตร ชัยบัญชา) & Petchara Chaowarat (เพชรา เชาวรยษัญชา)
Το πρώτο ζευγάρι ανδρών και γυναικών διασημοτήτων της Ταϊλάνδης, ο Mit Chaibencha και ο Pachari chao Valat, κήρυξαν την αρχή του συστήματος διασημοτήτων της Ταϊλάνδης."Love Diary of Pimchawee / Banthuk Rak Pimchawee / Banthuk Rak Pimchawee, 1961), το οποίο οι δυο τους συνεργάστηκαν για πρώτη φορά, σκηνοθετήθηκε από τον σκηνοθέτη Victor Connorwood. Είναι μια ταινία με ήρωες κουνγκ φου για άνδρες και γυναίκες. Οι άνθρωποι συμπρωταγωνιστούν το 165 ταινίες, με πιο διάσημο το "Magical Love of the Countryside (มนต์รักลูกทุ่ง (1970)".
Ωστόσο, η ταινία πρόσθεσε μόνο τραγούδι και χορό, κάτι που δεν θα έμπαινε στο World Series.Υπό την προστασία της κυβέρνησης, οι ταινίες της Ταϊλάνδης παρήγαγαν περισσότερες από εκατό ταινίες το χρόνο τη δεκαετία του 80, δεύτερες μόνο στις Φιλιππίνες στη Νοτιοανατολική Ασία, αλλά τελικά δεν μπόρεσαν να αντέξουν την εισβολή των ταινιών του Χόλιγουντ. Η ετήσια παραγωγή μειώθηκε από 1997 σε μόνο 10 το 1990. .Ωστόσο, το σκοτάδι που ακολούθησε ήταν η ανατολή της αυγής. Από το 1986, το Χόλιγουντ άρχισε να μπαίνει στον κινηματογράφο στην Ταϊλάνδη, ξεκινώντας τα "Going Khmer (1987)", "Good Morning Vietnam (1994)", "Heaven and Earth (2000)" , και "Beaches". (007)", "2000 Empire of Tomorrow (2)", "Tomb Raiders 2003 (2046)", "2004 (2004)", "BJ Singles' Diary (2004)", "Alexander ( XNUMX)» και άλλες ταινίες.
Από τότε, όταν οι ταινίες της Ταϊλάνδης ήταν πολύ άθλιες από το Χόλιγουντ, όταν ξένες ταινίες άρχισαν να εισέρχονται στην Ταϊλάνδη για γυρίσματα και παραγωγή, παρείχαν επίσης στους επαγγελματίες του Ταϊλανδού κινηματογράφου μια μεγάλη ευκαιρία να μάθουν και να δημιουργήσουν το λεγόμενο «νέο κύμα» της ταϊλανδέζικης ταινίας. Ανάμεσά τους, το "Karaoke Bar Karaoke" το 1997 άρχισε να κεντρίζει την προσοχή.Μόλις στην ασιατική οικονομική αναταραχή του 1998 κυκλοφόρησε η ρομαντική ταινία φαντασμάτων "Ghost Nana (Ghost Wife)", ξεκινώντας επίσημα τον δρόμο προς την ανάκαμψη των ταϊλανδικών ταινιών. Εκείνη την εποχή, το τοπικό box office ξεπέρασε ακόμη και τον παγκόσμιο πρωταθλητή εισιτηρίων «Ο Τιτανικός δείχνει την επιρροή της ταινίας.
Αυτό το νέο κύμα ταινιών της Ταϊλάνδης προέρχεται κυρίως από τη νέα γενιά που έχει επιστρέψει από τις σπουδές του στο εξωτερικό και από τους επαγγελματίες που γυρίζουν διαφημίσεις ή μουσικά βίντεο. Αυτές οι νέες δυνάμεις διαθέτουν εξοπλισμό υλικού υψηλού επιπέδου και τεχνολογία παραγωγής, καθώς και το θάρρος να καινοτομούν θέματα και να ενισχύουν τα χαρακτηριστικά της Ταϊλάνδης Επιτέλους άνοιξε μια νέα σελίδα που ανήκει σε ταϊλανδέζικες ταινίες.Ξεκινώντας με το "Ghost Nana (1998)", ακολουθούμενο από το "Bangkok Killer/Silent Fire (1999)" των Pang Brothers, μετά το "Lady Playing Volleyball (2000)" και το "Queen of Siam (2001)", ανάπτυξη ταϊλανδέζικου ταινιών It αναπτύσσεται γρήγορα με ρυθμό κλασικού κάθε χρόνο.
Στη συνέχεια, το 2003, εμφανίστηκαν ταυτόχρονα δύο κλασικές επιτυχημένες ταινίες, με επίκεντρο τις ταινίες χωρίς φαντάσματα.Το ένα είναι ένα νεανικό ρομαντικό σκετς "Little Lover (2003)" και το άλλο είναι ένα αριστούργημα δράσης kung fu "Fighting Fighter (2003)". Το πρώτο είναι παραγωγή του προκατόχου του GTH και το δεύτερο είναι παραγωγή της Sahamongkol Film. Μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι μόνο μια ανακοίνωση για την κυκλοφορία μιας ταϊλανδικής ταινίας. Ο ρυθμός εισόδου στη διεθνή αγορά έκανε επίσης τον κόσμο να καταλάβει ότι οι ταινίες της Ταϊλάνδης είναι κάτι περισσότερο από φαντάσματα και τέρατα και επανίδρυσαν την ταϊλανδέζικη εντύπωση και πολιτιστική επιρροή.Το GTH και το Sahamongkol έχουν γίνει επίσης οι δύο πυλώνες των γνωστών ταϊλανδικών ταινιών.Βιομηχανία.
Με την επιτυχία του πρωταθλητή του box office του 2003 "Little Lover", το GTH ιδρύθηκε επίσημα την επόμενη χρονιά και το "Ghost" κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά.Πιστεύω ότι όλοι είναι εξοικειωμένοι με την παρακάτω ιστορία, όσοι δεν την γνωρίζουν, βιαστείτε να συρθείτε!
▲ 【Nang Nak (นางนาก, 1998)】
Αυτή η ταινία θεωρείται ως η αναβίωση της ταινίας της Ταϊλάνδης, η οποία ανήκει στην ταινία φάντασμα με ρομαντικό χρώμα. Από εκεί και πέρα, η ταινία της Ταϊλάνδης προσπαθεί να εισέλθει στη διεθνή αγορά, κάνοντας την ταινία φάντασμα την πρώτη εντύπωση της ταινίας της Ταϊλάνδης στη διεθνή αγορά .
▲ [Bangkok Dangerous/ บางกอกแดนเจอรัส เพชฌฆาตเงียย 1999)
Η σκηνοθεσία της ταινίας έγινε από τους αδερφούς Oxide Pang Chun & Danny Pang. Μετά την επιτυχία τους με αυτή την ταινία, οι αδερφοί Pang μετακόμισαν στο Χονγκ Κονγκ για να γυρίσουν την ταινία με πρωταγωνιστή τον Li Xinjie στο "Damn", το οποίο επίσης γνώρισε μεγάλη αναγνώριση.Αργότερα, οι αδερφοί Pang, που πήγαν στο Χόλιγουντ για να εξελιχθούν, κάλεσαν τον Nicolas Cage και τον Yang Caini να διασκευάσουν αυτή τη διάσημη ταινία ως "Silent Fire (2008)".
▲ [Κυρίες που παίζουν βόλεϊ (The Iron Ladies / สตรีเหล็ก, 2000)]
Η ταινία είναι σκηνοθετημένη από τον Yongyoot Thongkongtoon και κυκλοφορεί από την GTH Pictures "T (Tai Entertainment)" και "H (Hub Ho Hin Bangkok)". Ο ιδρυτής της τελευταίας είναι η Jira Maligool, γνωστή ως η πρωτοπόρος του νέου κύματος Ταϊλανδικές ταινίες Αυτή η ταινία έθεσε επίσης τα θεμέλια συνεργασίας για την μετέπειτα ίδρυση της GTH Films.
▲ [The Legend of Suriyothai / สมเด็จพระศรีสุริโยทัย, 2001)] Θεματικό τραγούδι
Αυτή η ταινία περιγράφει την ιστορία της βασίλισσας Suriyaotai του Βασιλείου Ayutthaya της Ταϊλάνδης τον 195ο αιώνα. Στη μάχη μεταξύ Ayutthaya και Βιρμανού πρίγκιπα Prome, οδήγησε στρατιώτες ελέφαντα να σώσουν τον σύζυγό της, βασιλιά Chakraphat, και τελικά σκότωσε τον Prome με ένα μαχαίρι στο πεδίο της μάχης. Οι στάχτες τοποθετήθηκαν στο Si Suriyothai Chedi στο Wat Suan Luang στην Ayutthaya.Η ταινία διαρκεί XNUMX λεπτά και αργότερα επιμελήθηκε ο Φράνσις Κόπολα, ο σκηνοθέτης της «Τριλογίας του Νονού», σε μια μικρότερη διεθνή έκδοση.
▲ [Ong-Bak: Muay Thai Warrio / องค์บาก, 2003)]
Ο πρώτος πρόγονος της σειράς Thai Boxing Fighter, με πρωταγωνιστή τον Tony Jaa και σκηνοθεσία Prachya Pinkaew, αυτή η ταινία δεν χρειάζεται να ειπωθεί ή θα πρέπει να εισαχθεί σε μια σειρά άρθρων.Αυτή η ταινία μοιάζει ακριβώς με το status της ταινίας του Χονγκ Κονγκ "God of Gamblers", που γεννά ένα σωρό ταινίες με μπόξερ ως κύρια προώθηση.
▲ [Little Lover (My Girl / แฟนฉัน, 2003)]
Τα αντιπροσωπευτικά έργα των «G», «T» και «H» πριν από τον συνδυασμό Από την αρχή του τρέιλερ της ταινίας μπορείτε να δείτε τα λογότυπα των τριών εταιρειών.Μετά την εισπρακτική επιτυχία της ταινίας, η GTH Films ιδρύθηκε επίσημα. Το 2004, κυκλοφόρησε η πρώτη ταινία "Ghost". Η GTH μπορεί να ειπωθεί ότι αντιπροσωπεύει το νέο κύμα ταϊλανδικών ταινιών τελικά στο δρόμο προς την επικρατούσα τάση, και έτσι πιο μακριά στην διεθνή αγορά.
