Αν η «Miss Suwan» σε σκηνοθεσία του Αμερικανού σκηνοθέτη Henry McRae ήταν η πρώτη ταινία που έπαιξαν Ταϊλανδοί ηθοποιοί, τότε η ταινία που στην πραγματικότητα παρήγαγε και πρωταγωνίστησε ο Thais ήταν το «Double Happiness», που κυκλοφόρησε στις 1927 Ιουλίου 7. .Η Γαλλία έχει τους αδερφούς Lumière, τους προγόνους της ταινίας, και η Ταϊλάνδη έχει επίσης τους δικούς της αδερφούς κινηματογράφου. Το "Double Happiness" είναι παραγωγή της Bangkok Film Company που ιδρύθηκε από τους Brothers Wasuwat. Henry McCrae Ήταν αυτό το ζευγάρι αδερφών που βοήθησαν στην γυρίσματα του «Miss Su Wan».
Η Bangkok Film Company άλλαξε αργότερα το όνομά της σε Sri Krung Sound Film Company (Sri Krung Sound Film Company) και κυκλοφόρησε την πρώτη ηχητική ταινία της Ταϊλάνδης "Going Astray (Long Tang)" την 1932η Απριλίου 4.Αργότερα, όπως και η δύσκολη θέση που αντιμετώπισε ο Ζορζ Μεριέ στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πόλεμος πάντα έφερε μια παύση στην εξέλιξη της ταινίας Πριν και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ταϊλάνδη ήταν πρωθυπουργός από τον Στρατάρχη Πορ Πιμπουλσόνγκραμ. Κάτω από την επικράτηση του προστατευτισμού, η Ταϊλάνδη έχει εμποδίσει την εισβολή ξένων πολιτιστικών δυνάμεων και η ανάπτυξη ταϊλανδικών ταινιών έχει σταματήσει.
▲【Διπλή τύχη / โชคสองชั้น, 1927)】
Η πρώτη σπιτική ασπρόμαυρη ταινία της Ταϊλάνδης, σε σκηνοθεσία Luang Anurakratthakarn, πρώην υπάλληλος του Ταϊλανδικού Γραφείου Σιδηροδρόμων.Στην αρχή, υπό τις οδηγίες της βασιλικής οικογένειας, το Γραφείο Σιδηροδρόμων βοήθησε πλήρως στα γυρίσματα της ταινίας «Miss Suwan» για να προωθήσει την προοδευτική εικόνα της Ταϊλάνδης και οι ανεπτυγμένες μεταφορικές και ταχυδρομικές υπηρεσίες έγιναν ένα από τα βασικά σημεία.
Από τον βασιλιά Rama V και μετά, η ίδια η Ταϊλάνδη έχει παράδοση στην απορρόφηση ξένων πολιτισμών και μπορεί να ενσωματωθεί περαιτέρω στη δική της κουλτούρα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι αναπόφευκτο να εμφανιστούν κουλτούρες αντιγραφής, αλλά στο τέλος, μπορούν πάντα να αναπτύξουν τα δικά τους χαρακτηριστικά .Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ταινίες της Ταϊλάνδης βρίσκονταν ακόμα κάτω από τον επικρατούντα προστατευτισμό.Υπό την επίδραση της αυτοαπομόνωσης από ξένους πολιτισμούς, πώς αναπτύχθηκαν οι ταινίες κάτω από τη δική τους κουλτούρα;Για να παραφράσω τις γραμμές του Master Xing στο "Shaolin Kungfu": "Επιτέλους συνειδητοποίησα ότι αν θέλετε να διαδώσετε το Shaolin Kungfu στον κόσμο, πρέπει να μιλήσετε για τη συσκευασία! Shaolin Kungfu συν το τραγούδι και το χορό, πιστεύετε ότι είναι κόλπο;"
Ναι, απλά προσθέστε τραγούδι και χορό.Μετά τον πόλεμο, οι ταινίες της Ταϊλάνδης άρχισαν να εισάγουν έγχρωμες ταινίες, ξεκινώντας ένα νέο κύμα ανάπτυξης.Οι ηθοποιοί στην παραδοσιακή σκηνή μεταμορφώθηκαν σε αστέρες του κινηματογράφου και το σύστημα των κινηματογραφικών σταρ αναπτύχθηκε σταδιακά στην Ταϊλάνδη.Την επόμενη δεκαετία του 70, ένας μεγάλος αριθμός λαϊκών τραγουδιών της Ταϊλάνδης προστέθηκε στις ταινίες της Ταϊλάνδης.Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης μείωσε τον φορολογικό συντελεστή στις εισαγόμενες ταινίες και τις τοπικές παραγωγές αφενός και αύξησε το φορολογικό συντελεστή στις εισαγόμενες ταινίες αφετέρου. Οι τοπικές ταινίες της Ταϊλάνδης προστατεύονταν από την κυβέρνηση Η προσθήκη του τραγουδιού και του χορού σε ταινίες έχει αναπτυχθεί με αυτόν τον τρόπο, μεταξύ των οποίων το "Love Song from Our Farm (1970)" είναι το πιο αντιπροσωπευτικό κομμάτι, συμπεριλαμβανομένου του box office.
▲ [Mitr Chaibancha (มิตร ชัยบัญชา) & Petchara Chaowarat (เพชรา เชาวรยษัญชา)
Το πρώτο ανδρικό και θηλυκό ζευγάρι αστέρων της Ταϊλάνδης - ο Mitt Chabencha και ο Pachari Chaowarat, ανακοίνωσαν την έναρξη του συστήματος αστέρων της Ταϊλάνδης.Το "Love Diary of Pimchawee / Banthuk Rak Pimchawee, 1961", οι δυο τους συνεργάστηκαν για πρώτη φορά, σκηνοθέτησε ο σκηνοθέτης Wichit Connorwood. Συμπρωταγωνίστησε σε 165 ταινίες, η πιο γνωστή από τις οποίες είναι "Magical Love of the Countryside / มนต์ รักลูกทุ่ง (1970)".
Ωστόσο, αν η ταινία τραγουδάει και χορεύει, δεν θα φτάσει στο World Series.Υπό την προστασία της κυβέρνησης, οι ταϊλανδικές ταινίες παρήγαγαν περισσότερες από 80 ταινίες ετησίως τη δεκαετία του 1997, δεύτερες μόνο μετά τις Φιλιππίνες στη Νοτιοανατολική Ασία. Ωστόσο, δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στην εισβολή των ταινιών του Χόλιγουντ και η ετήσια παραγωγή μειώθηκε από 10 ταινίες σε μόνο 1990 ταινίες το 1986. .Ωστόσο, μετά το σκοτάδι ήρθε ξανά το ξημέρωμα.Το Χόλιγουντ άρχισε να μπαίνει στην Ταϊλάνδη για να γυρίσει και να παράγει ταινίες το 1987. (1994)", "2000 Tomorrow Never Dies (007)", "Tomb Raider 2000 (2)", "2003 ( 2046)», «BJ's Diary (2004)», «Alexander (2004)» και άλλες ταινίες.
Από τότε που οι ταινίες της Ταϊλάνδης χτυπήθηκαν άθλια από το Χόλιγουντ και ξένες ταινίες άρχισαν να μπαίνουν στην Ταϊλάνδη για γυρίσματα και παραγωγή, παρείχε επίσης μια εξαιρετική ευκαιρία για τους επαγγελματίες του κινηματογράφου της Ταϊλάνδης να μάθουν, προετοιμάζοντας την ανάκαμψη των ταϊλανδικών ταινιών γνωστών ως "New Wave". Το 1997, το "Tricky Bar Karaoke" άρχισε να τραβάει την προσοχή.Μόνο μετά την ασιατική οικονομική αναταραχή το 1998 κυκλοφόρησε η ρομαντική ταινία φαντασμάτων "Ghost Nana (Ghost Wife)", ξεκινώντας επίσημα την ανάκαμψη των ταϊλανδικών ταινιών. "Titanic", που δείχνει την επιρροή της ταινίας.
Η κύρια δύναμη αυτού του νέου κύματος ταϊλανδικών ταινιών είναι η νέα γενιά που έχει επιστρέψει από τις σπουδές του στο εξωτερικό, καθώς και οι επαγγελματίες που γυρίζουν διαφημίσεις ή μουσικά βίντεο. Αυτή η νέα δύναμη διαθέτει εξοπλισμό υλικού υψηλού επιπέδου και τεχνολογία παραγωγής, σε συνδυασμό με το θάρρος να καινοτομούν θέματα και ενισχύουν τα χαρακτηριστικά της Ταϊλάνδης, λανσαρίστηκε επιτέλους Ανήκει σε μια νέα σελίδα του ταϊλανδικού κινηματογράφου.Ξεκινώντας με το "Ghost Nana (1998)", ακολουθούμενο από το "Bangkok Killer/Silent Fire (1999)" των Peng Brothers, και στη συνέχεια "Shemale Volleyball (2000)" και "Queen of Siam (2001)", ταϊλανδικές ταινίες The development αναπτύσσεται ραγδαία με ρυθμό ένα κλασικό ανά έτος.
Μετά, το 2003, εμφανίστηκαν ταυτόχρονα δύο κλασικές υπερπαραγωγές ταινίες, το θέμα είναι ότι δεν είναι ταινίες φαντάσματα.Το ένα είναι ένα νεανικό ρομαντικό σκετς "Little Lover (2003)" και το άλλο είναι ένα δράμα δράσης kung fu "Boxer (2003)". Το πρώτο είναι παραγωγή του προκατόχου του GTH και το δεύτερο είναι παραγωγή της Sahamongkol Film. Ο ρυθμός εισόδου ταινιών στη διεθνή αγορά άφησε τον κόσμο να καταλάβει ότι οι ταϊλανδέζικες ταινίες δεν είναι απλώς φαντάσματα και τραβεστί, αποκαθιστώντας την εντύπωση και την πολιτιστική επιρροή της Ταϊλάνδης, και το GTH και το Sahamongkol έχουν γίνει οι δύο πυλώνες των γνωστών ταϊλανδικών ταινιών. βιομηχανία.
Μετά την επιτυχία του πρωταθλητή του box office του 2003 "Little Lover", το GTH ιδρύθηκε επίσημα το επόμενο έτος και το "Ghost Shadow" κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά.Την παρακάτω ιστορία, πιστεύω ότι την γνωρίζουν όλοι, για όσους δεν την γνωρίζουν, βιαστείτε να τη διαβάσετε!
▲ 【Nang Nak (นางนาก, 1998)】
Αυτή η ταινία θεωρείται ως αναγεννησιακό έργο ταινιών της Ταϊλάνδης και ανήκει σε ταινίες φαντασμάτων με ρομαντική αγάπη.Από τότε, οι ταινίες της Ταϊλάνδης προσπάθησαν να εισέλθουν στη διεθνή αγορά, κάνοντας τις ταινίες φαντάσματα την πρώτη εντύπωση των ταϊλανδικών ταινιών στη διεθνή αγορά.
▲ 【Επικίνδυνη Μπανγκόκ/ บางกอกแดนเจอรัส เพชฌฆาตเงียยัอรัส เพชฌฆาตเงียย 1999)】
Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τους αδερφούς Oxide Pang Chun & Danny Pang (Oxide Pang Chun & Danny Pang).Μετά την επιτυχία αυτής της ταινίας, οι αδερφοί Pang μετακόμισαν στο Χονγκ Κονγκ για να αναπτύξουν και να γυρίσουν τον Li Xinjie με πρωταγωνιστή στο "Damn", το οποίο ήταν επίσης καλοδεχούμενη.Αργότερα, οι αδερφοί Πενγκ, που πήγαν στο Χόλιγουντ για να αναπτυχθούν, κάλεσαν τον Νίκολας Κέιτζ και τον Γιανγκ Κέινι να διασκευάσουν τη διάσημη ταινία "Silent Fire (2008)".
▲ 【Shemale παίζει βόλεϊ (The Iron Ladies / สตรีเหล็ก, 2000)】
Σε σκηνοθεσία Yongyoot Thongkongtoon, η ταινία είναι συμπαραγωγή του "T (Tai Entertainment)" της GTH Films και του "H (Hub Ho Hin Bangkok)", ο ιδρυτής του τελευταίου είναι η Jira Maligool, η οποία είναι γνωστή ως η πρωτοπόρος του νέο κύμα ταϊλανδικού κινηματογράφου.Η ταινία έθεσε επίσης τα θεμέλια για συνεργασία για την ίδρυση της GTH Films.
▲ 【Βασίλισσα του Σιάμ / Βασίλισσα του Σιάμ (The Legend of Suriyothai / สมเด็จพระศรีสุริโยทัย2001, τραγούδι XNUMX)
Αυτή η ταινία περιγράφει την ιστορία της βασίλισσας Suriyao Thai του Βασιλείου της Ayutthaya τον 195ο αιώνα. Στη μάχη μεταξύ της Ayutthaya και του Βιρμανού πρίγκιπα Prome, οδήγησε τους στρατιώτες ελέφαντα να σώσουν τον σύζυγό της, βασιλιά Chakraphat, και τελικά σκότωσε τον Prome με ένα σπαθί. Το πεδίο της μάχης.Οι στάχτες τοποθετήθηκαν στο Si Suriyothai Chedi στο Wat Suan Luang στην Ayutthaya.Η ταινία διάρκειας XNUMX λεπτών επιμελήθηκε αργότερα σε μια μικρότερη διεθνή έκδοση από τον σκηνοθέτη της «Τριλογίας του Νονού», Φράνσις Κόπολα.
▲ [Boxing Fighter/Stealing Buddha Line (Ong-Bak: Muay Thai Warrio / องค์บาก, 2003)]
Ο ιδρυτής της ταϊλανδικής σειράς πυγμαχίας, με πρωταγωνιστή τον Tony Jaa και σκηνοθεσία Prachya Pinkaew, αυτή η ταινία θα πρέπει να είναι αυτονόητο ή θα πρέπει να εισαχθεί σε μια σειρά άρθρων.Αυτή η ταινία έχει την ίδια ιδιότητα με τον «Θεό των Τζογαδόρων» της ταινίας του Χονγκ Κονγκ και έχει δημιουργήσει ένα σωρό ταινίες με μαχητές του μποξ ως κύρια προώθηση.
▲ [Little Lover (My Girl / แฟนฉัน, 2003)]
Ο εκπρόσωπος εργάζεται πριν από τον συνδυασμό "G", "T" και "H". Από την κεφαλίδα του τρέιλερ της ταινίας, μπορείτε να δείτε τα λογότυπα των τριών εταιρειών.Μετά την επιτυχία αυτής της ταινίας στο box office, η GTH Films καθιερώθηκε επίσημα. Το 2004, κυκλοφόρησε την πρώτη της ταινία "Ghost Shadow". Η GTH μπορεί να ειπωθεί ότι αντιπροσωπεύει ότι το νέο κύμα ταϊλανδικών ταινιών μπήκε επιτέλους στο mainstream, και εισήλθε περαιτέρω στη διεθνή αγορά.
